de laatste weken - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Juliette Mouton - WaarBenJij.nu de laatste weken - Reisverslag uit Amsterdam, Nederland van Juliette Mouton - WaarBenJij.nu

de laatste weken

Door: juliettemouton

Blijf op de hoogte en volg Juliette

25 Juni 2011 | Nederland, Amsterdam

Zo ik schrok ervan toen ik zag dat mijn laatste verslag alweer bijna een maand geleden was. Blijkbaar ben ik hier te druk met andere dingen dan mijn reisverslag. De tijd gaat ook zo snel voorbij dat het bijna niet meer nodig om een verslag te plaatsen.. ik kan het bijna live aan jullie vertellen, haha.. Maar goed uiteraard heb ik nog wel het een en ander te vertellen.

De stage kinderafdeling loopt bijna op zijn eind. Ik heb dit weekend nog dienst en volgende week dinsdag, woensdag en donderdag. Dan heb ik officieel nog een week stage. Deze 4 dagen heb ik verdeeld op verschillende afdelingen. Ik ga 1 dag naar de operatie kamer, 1 dag naar de eerste hulp, 1 dag naar de nierdialyse afdeling en 1 dag naar de endoscopiekamer. Ik ben zeer benieuwd wat ik in deze dagen ga zien en leren.

Afgelopen weekend hebben we eindelijk de toerist uitgehangen. We zijn op vrijdag met een catamaran naar Prickly Pear en Anguilla geweest. Het was een georganiseerd dagje uit en je werd de hele dag goed verzorgt. Na ongeveer 1 uur varen/zeilen waren we bij Prickly Pear aangekomen. Hier kreeg je de kans om te gaan snorkelen. Het zijn 2 losse onbewoonde eilandjes waar het water echt glashelder is. We hadden 1 uur de tijd om de onderwaterwereld te bezichtigen en dan moesten we weer terug zijn om naar Anguilla te varen. Ik en Shar hadden de flippers maar uitgelaten aangezien we daar slechte ervaringen mee hebben gehad in Egypte. De snorkel zelf was al moeilijk genoeg om te hanteren. Die bril die beslaat elk moment en dan moet je ook nog opletten of je luchtpijpje boven water blijft. Wat een gedoe! Maar eerlijk is eerlijk dan heb je ook wel wat. We hebben een paar hele mooie vissen gezien en hier en daar wat mooi koraal met de kleuren blauw, geel en rood.
Op geven moment hadden we bedacht dat we wel eens even op het mooie strandje konden gaan kijken. Al snorkelend kwamen we erachter dat er dichtbij de kant hele kleine zee-egels waren. We waren inmiddels al zo ondiep dat we lichtelijk in paniek aangezien we graag zonder stekels terug op de boot wilden aankomen. Nou we hebben de boot gelukkig zonder stekels weten te bereiken.

Eenmaal terug op de boot duurde het niet lang voordat de boottocht verder ging naar Anguilla. Anguilla staat bekend om haar mooie stranden. Hier konden we genieten van een heerlijke lunch. Daarna hadden we nog ongeveer anderhalf uur de tijd om zelf rond te lopen, te zwemmen en in ons geval mooie foto’s te maken. De tijd was natuurlijk zo om en voor we het wisten zaten we weer op de boot terug. Dit keer gingen we voorop liggen, voorop waren netten waar je dus heerlijk in kunt liggen. Door de ietwat ruige zee kwamen er steeds hoge golven over de boeg en waren we kletsnat. We dachten nu van nou we blijven lekker liggen. Het water is niet koud wat over je heen komt en het was ook wel erg lachen met zulke golven. Eenmaal droog aan de kant zijn we maar snel naar huis gegaan om een beetje op te frissen en te kunnen eten.

Zaterdag ben ik samen met Sharon naar St. Barth geweest. De boot vertrok om 9 uur in de ochtend. Wij waren zoals gewoonlijk netjes op tijd. Wij hadden bedacht dat we achterop de boot in het zonnetje konden gaan zitten. De bemanning had ons het advies gegeven om binnen in de boot te komen zitten omdat het daarbuiten wel eens erg nat zou kunnen worden. Nou dat wilden we dan eerst wel eens zien… we laten ons niet zomaar naar binnen jagen… De meneer kwam nog een aantal keer vragen of we nog goed zaten en iedere keer staken wij vol trots onze duim omhoog. Toen de boot op open zee ging varen werd het wat onstuimiger. De golven werden hoger en er kwamen wel wat spetters op ons. Op geven moment kwam er een hele golf en hebben we toch maar aan de meneer gevraagd of we naar binnen konden verhuizen. Dit was makkelijker gezegd dan gedaan.. we leken wel dronken. Al strompelend kwamen wij de boot binnen en iedereen zat ons dan ook vol belangstelling aan te kijken. Wanneer we eenmaal rustig zaten hadden we ten eerste de slappe lach. De boottocht ging snel voorbij en voor we het wisten waren we aangekomen op St. Barth.
Hier hebben we eerst even zelf rondgelopen en daarna zijn we in een taxi gestapt om een rondrit over het eiland te maken. Dit was erg genieten. De taxichauffeur gaf bij alle plaatsen uitleg en stopten op de mooie plekken om even foto’s te kunnen maken. Uiteindelijk zijn we op een strand afgezet en hebben we daar de rest van de middag door gebracht. St. Barth is een mooi eiland maar wel erg duur. Het goedkoopste hotel is rond de 500 euro per nacht. Als je je iets meer kunt veroorloven dan kom je op de 1000 euro per nacht uit. Het is maar net hoeveel je kwijt wil zijn. Er wonen veel Fransen en de voertaal is dan ook frans. Ze kunnen ook engels. Je betaalt er wel in euro’s. Was erg gek gevoel om na zo’n lange tijd weer met euro’s in je handen te staan. Om 15.45 ging de boot weer terug en om 16.30 stonden we weer veilig op St. Maarten.

Op de terugweg naar huis hadden we bedacht dat wel even naar Pic Paradis konden rijden. Dit is de hoogste berg van St. Maarten en hier heb je een mooi uitzicht over het eiland. Nou het leek net of je door een jungle film decor reed. Hele smalle zand weg en overal begroeiing. We hebben even rond gereden, wat foto’s gemaakt. Eenmaal onder aan de berg zijn we nog even bij het ziekenhuis op de Franse kant wezen kijken. Het ziet er ongeveer hetzelfde uit als aan de Nederlandse kant. Ongeveer even groot en ook open van binnen.

We hebben een leuke dag gehad en ter afsluiting zijn we ergens met z’n tweeën een hapje gaan eten en daarna ons klaar gaan maken voor het stappen.

De auto zorgt hier ook nog steeds voor veel problemen. Ik rijd ondertussen in mijn vierde auto rond. De eerste auto, de volvo, is nog steeds kapot en de onderdelen zijn nog niet binnen. De Mitsubishi was verkocht zonder dat wij daar iets van wisten. Gevolg geen auto meer. We hebben de verhuurder gebeld en die zou voor een andere auto gaan zorgen. Dit heeft ongeveer 2 weken geduurd. Echt onhandig als je hier zonder auto zit. Na 2 weken had de verhuurder een auto van een vriend geleend. Hier hebben we welgeteld 1 dag in gereden en toen kregen een Jeep Wrangler. Best een stoere bak! Gelukkig doet ie het tot nu toe nog maar we hebben al een lek ontdekt dus ben zeer benieuwd hoelang we het nog kunnen houden. Ik hoop dat we het verblijf hier nog kunnen volmaken met deze bak.

Nou ik denk dat ik zo wel weer up to date ben. Tot het volgende verslag wel weer. Ben zeer benieuwd hoelang het duurt voordat er weer een nieuw verslag komt!

Veel liefs! Juul

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Nederland, Amsterdam

Buitenland stage

Recente Reisverslagen:

08 Juli 2011

Einde stage

25 Juni 2011

de laatste weken

27 Mei 2011

Ouders op bezoek

17 Mei 2011

Nurse week

10 Mei 2011

De tijd vliegt
Juliette

Actief sinds 31 Jan. 2011
Verslag gelezen: 252
Totaal aantal bezoekers 67292

Voorgaande reizen:

09 December 2016 - 18 December 2017

Aruba

19 April 2011 - 19 Juli 2011

Buitenland stage

Landen bezocht: