Einde stage

Dit is waarschijnlijk een van de laatste reisverslagen vanuit Sint Maarten.
Vanaf volgende week zullen er nog wel wat vanuit Curaçao volgen.

Afgelopen weekend was het weer nogal deprimerend en we wisten niet zo goed wat te doen. Als het hier regent dan is het hele eiland uitgestorven. Ze kennen hier geen indoor activiteiten dus je moet je maar weer zien te vermaken… Nou is dat bij ons volgens mij niet zo’n probleem..

Ik wist dat er op het eiland een butterflyfarm en een dierentuin was. Dit soort dingen kan je mooi bezoeken als het wat bewolkt is. Als het mooi weer is dan liggen we natuurlijk aan het strand!

Zaterdag ben ik dus samen met Sharon naar de butterflyfarm en de dierentuin geweest. De butterflyfarm hadden we al na anderhalf uur rondrijden gevonden, haha. Mot je nagaan dat je in anderhalf uur normaal gesproken het hele eiland bent rondgereden. Het lag echt ergens afgelegen en van de borden hoef je het hier ook niet te hebben... maar goed we hebben het gevonden en hebben genoten. Opzich hadden ze best wel veel soorten vlinders en mooi bloemen. Het was niet zozeer groot maar wel even leuk om gezien te hebben. Onze passie voor natuurfotografie komt hier dan ook echt naar boven!
Na dat avontuur zijn we een kijkje gaan nemen bij de dierentuin. Dit hadden we veel sneller gevonden aangezien we ineens een bord zagen staan. Voor 9 dollar per persoon konden we een kijkje gaan nemen. Ze hebben er vooral veel vogels en wat kleine dieren als 1 krokodil, 2 stekelvarkens, cavia's, konijnen, papegaaien (deze konden praten), apen, etc. Het was nogal dicht bebost en er lopen daar ook wat dieren los, natuurlijk ook gewoon de leguanen, hagedissen, kippen en weet ik het allemaal wat. Nou op geven moment wisten we niet hoe snel we weer buiten moesten staan. We waren bijna in een mega spinnenweb gelopen en de hele dierentuin wist waarschijnlijk dat we er waren, haha het zal ook eens niet! Nou de uitgang vinden was ook niet zo makkelijk als gezegd maar we hebben het overleeft. Het zag er toch allemaal wel erg oud uit maar goed ook dat hebben we weer gezien.
Die avond zou er weer een boardwalk festijn zijn maar het weer liet ons zwaar in de steek. Het kwam met bakken uit de lucht en daarbij onweerde het ook nog eens flink. De moed om die kant op te gaan hebben we dan ook gauw verloren.

De zondag hebben we ons voor het eerst op Sint Maarten verveeld. Opnieuw kwam het met bakken uit de lucht en we hadden maar besloten om zo lang mogelijk in bed te blijven liggen. Het enige voordeel wat dat slechte weer heeft is dat je weekend voor je gevoel heel erg lang duurt. We hebben ons ouderwets met spelletjes vermaakt en hebben voldoende gerust om de week weer fris en fruitig te beginnen.
Deze afgelopen week heb ik op 4 verschillende afdelingen meegelopen. 1 dag op de spoedeisende hulp, 1 dag op de O.K, 1 dag op de nierdialyse en 1 dag op de endoscopiekamer.

Maandag heb ik op de ER gestaan.. Wauw wat een dag. Ik had mij netjes om 7 uur gemeld en werd warm welkom geheten door mijn collega's van die dag. Alleen dat al was zo'n mega verschil vergeleken met de kinderafdeling. In het begin van de ochtend was het erg rustig.. ik was rondgeleid en had uitleg gekregen over de gang van zaken op de ER. Rond 11 uur kwam onze eerste patiënt. Een meisje van 19 jaar met ernstige buikpijn rechtsonder in de buik. Ze was doorgestuurd door een andere arts. Uit de urine test bleek dat ze zwanger was en dit wist ze zelf nu 2 dagen. In totaal was ze nu al voor 6 weken zwanger. De pijn die ze aangaf kon duiden op een buitenbaarmoederlijke zwangerschap oftewel het eitje blijft in de eileiders hangen maar gaat wel groeien.. je kunt nagaan dat, dat dan mis gaat... ze hebben een echo gemaakt maar daar konden ze niks afwijkends op zien..Ze hebben ook nogmaals urine afgenomen (via een eenmalige katheter, omdat ze niet kon plassen van de pijn) om te kijken of het geen blaasontsteking was. Uiteindelijk hebben we haar naar de gyneacoloog gebracht en die heeft opnieuw naar het meisje gekeken. Ze hebben er uiteindelijk voor gekozen om haar op te nemen ter observatie. Uiteindelijk is gebleken dat zij pillen had ingenomen om de zwangerschap te beëindigen. Dit heeft dus duidelijk niet gewerkt want op de echo was te zien dat het vruchtje nog intact is. Deze pillen geven je wel heel veel pijn en dat is ook wel gebleken.

Daarna kwam er een jongen binnen die iets op zijn voet had laten vallen, iets van zink uit het plafond als ik het goed begrepen had. In ieder geval zat er een aardige jaap in zijn teen en het was helemaal zwart erin en er om heen door de zink.. Ze hebben eerst de teen verdoofd en zijn daarna gaan schoonmaken.. ik kan je zeggen dat zag er niet echt smakelijk uit.. Deze wond moesten ze ook open laten i.v.m. infectiegevaar. Met antibiotica is deze jongeman weer naar huis gegaan.

Toen kwam er een jongen binnen met een gat in zijn voorhoofd. Hij was ergens op gevallen maar niemand wist waarop. Deze wond moest gehecht worden maar voordat je dat kunt doen moest het eerst verdoofd worden. Weer een naald op zo'n fijne plek. Met 3 hechtingen in zijn hoofd is deze jongen er ook weer goed vanaf gekomen.

Daarna is er een vrouw geweest met een ontstoken teen. Zij werd via de huisarts doorgestuurd maar dit was totaal geen emergency. We hebben er even naar gekeken en met de dokter gebeld maar mw. had voor woensdag een afspraak bij de dokter dus bij die afspraak was ze de eerste.

Na die mw. kwam er een andere mw. per ambulance binnen met pijn op de borst en pijn in de rug. We deden bij haar de vitale functies en de bloeddruk was 274/160.. dit is een torenhoge bloeddruk en niet bepaald gezond. We hebben haar een tijdje voor observatie gehouden en na een hele batterij aan medicatie is de bloeddruk weer naar een normaal nivo gedaald. Dit was tot nu toe al een hele spannende dag …maar de 2 spannendste dingen komen nu....

Er werd een dronken man binnen gebracht.. ik vond hem zelfs eng want op de behandelbank wilde hij niet blijven liggen en hij stonk onwijs naar alcohol en urine.. De politie was er ook bij want hij heeft een auto ongeluk veroorzaakt. Moet je nagaan dat zo'n geval rond 1 uur midden op de dag binnen komt.. zo stomdronken als het maar kan... Nou ga hem maar eens proberen te behandelen.. stil liggen doet ie niet en medicatie wil hij ook niet. We hebben hem zover gekregen dat we een infuus konden zetten en 2 soorten medicatie konden toedienen.. nu had hij ook nog gewoon vocht nodig maar dat konden we niet aansluiten op het infuus want hij werd agressief... Inmiddels waren zijn ogen op mij gevallen en vond hij mij toch wel heeeeel erg mooi met mijn blauwe ogen en het blonde haar... dat heb ik weer... Nou kreeg ik de taak om me om te zorgen dat hij zijn adres ging vertellen en wat hij allemaal heeft gebruikt aan alcohol, drugs, etc... helaas kwam ik er ook niet zover mee want hij bleef maar herhalen hoe mooi hij me vond...ieuww wat een griezel... maar goed het was van belang dat hij dat infuusvloeistof zou krijgen... inmiddels was deze man alweer opgestaan en richting de gang gelopen/gestruikeld hoe je het ook maar wilde noemen.. Volgens de ER arts was de enige mogelijkheid om hem rustig te krijgen door hem te sederen, dus in slaap of een roes te brengen. Hij was dus op de gang en uiteraard viel hij daar door zijn wankele gewandel... ik had de spuit met diazepam (rustgevendmiddel) en we zaten met 3 man boven op hem en aan mij de taak om dat via het infuus in te spuiten.... nounou dat was niet gemakkelijk met zo'n tegensputterende patiënt maar het is me wel mooi even gelukt! Daarna vroeg ik me af hoelang het zou duren voordat dat middel zijn werk ging doen... nou zei de arts dat duurt niet lang... maar die man lag dus wel midden in de gang. Gelukkig waren er een paar sterke mannen aanwezig en zij hebben hem weer op de behandeltafel gehesen en we hebben rustig de infuuszak aan kunnen sluiten. Nu was die man eindelijk rustig. Tsjongejonge nooit gedacht dat ik dat zou gaan zien.... maar nu komt de klapper van de dag!

We waren net met die dronken man klaar en toen kwam er iemand van de bewaking binnen en die zei dat we als een speer naar buiten moesten komen i.v.m. een ernstig ongeval. De 2 mannen renden naar buiten met van die absorberende matjes maar ik had nog geen idee van wat er aan de hand was. Ik gluurde door een ander raampje naar buiten maar kon het niet goed zien... toch maar besloten om een kijkje te gaan nemen. Ik was wel een beetje bang om te gaan kijken want jaa een gevecht heb je hier ook waar je bij staat. Ik vroeg aan de bewaker wat er was gebeurt en hij noemde iets van een gevecht. Niet veel later zag ik een man helemaal onder het bloed en zijn hand verpakt in absorberende matjes. Ik had de deur voor de E.R mannen vast open gehouden en ik moest die bloedende man even overnemen zodat ze ruimte in de kamer konden gaan maken aangezien de dronken man naar een andere kamer moest worden verplaatst. Ik stond dus met een huilende man op de gang die van top tot teen onder het bloed zat. Nou op geven moment hebben we hem op de behandeltafel gelegd en hebben we hem eerst een infuus gegeven om de bloedingen te stoppen en zijn bloed aan te vullen aangezien hij al heel wat bloed verloren was... hij was al in een soort van lichte shock.. En dan komt het moment dat die absorberende matjes van die hand afgaan.... mijn hemel... die hand lag er bijna af... echt een diepe snee tot en met... wat bleek er nou gebeurt te zijn.. hij heeft in een gevecht gezeten waar ze manchetten voor hebben gebruikt. Hij is dus geraakt met zo'n manchette... ik dacht al bij mezelf okee dus zulke wonden krijg je daar van.. We hebben hem gestabiliseerd en er zijn röntgenfoto’s gemaakt. Zijn bot was ook door en een operatie was dan ook noodzakelijk. Voordat hij naar de operatie ging moesten we hem katheteriseren. Als het goed is, is hij deze middag nog geopereerd. Ik hoop dat alles goed met hem gaat en dat hij zijn hand gewoon weer kan gebruiken.

Sharon had die middag om half 5 een afspraak bij de fysiotherapeut vanwege haar nek. Ik als trouwe supporter was natuurlijk van de partij.. ze kan nog niet autorijden omdat omkijken niet echt soepel wil en aangezien we toch wel van plan waren om heel thuis te komen was ik even de chauffeur. De fysio heeft haar nekwervel weer een beetje rechter gezet en een aantal oefeningen gedaan. Deze moet ze thuis ook blijven doen dus ik zal een oogje in het zeil houden. Aan het einde van de therapie kreeg ze nog een behandeling met stroomstootjes.. iedere keer als ze de stootjes minder voelde moest ze dat zeggen en dan ging het voltage weer iets omhoog. Nou vertrouwde die lieve man mij blijkbaar zo goed dat ik aan die knop mocht draaien, jaja… De fysio ging even wat andere dingen buiten de kamer doen en ik was netjes bezig met mijn taak. Op geven moment wil het apparaat niet meer omhoog met de voltage alleen nog naar beneden… laat nu net de fysio weer binnen komen om even te kijken hoe het gaat. Hij zei dat het apparaat nu dingen deed wat ie nog nooit had gedaan… oepssieee hebben wij weer. Nou het apparaat opnieuw opgestart en gelukkig kon ik mijn stroomtherapie afmaken. We hebben weer heel wat afgelachen in dat hokje en vrijdag gaan we voor de laatste keer. Ben benieuwd of hij mij dat nog een keer toevertrouwd, denk het wel….

Dinsdag heb ik op de OK gestaan en ook dit was heel erg leuk. Ik stond daar samen met Mariska dus dat was gezellig. We moesten ons om half 8 bij de omkleedruimte melden en daar werden we omgetoverd tot echt OK mensen haha... alleen dat pak aanhebben geeft al een magisch gevoel. Onze eerste patiënt was een kindje van 2 jaar voor circumcissie... had niet gedacht dat dat zo ging.. Ze knippen gewoon een stukje van die penis af (de huid dan, hé)... Niet echt bloederig ofzoo maar wel leuk om eens gezien te hebben... daarna kwam er nog een circumcissie... Toen werdt ik weggeroepen voor mijn eindbeoordeling.. eenmaal terug kon ik gaan kijken bij het verwijderen van een baarmoeder.. deze was 5x zo groot als normaal en dit is best een grote operatie om te zien.. indrukwekkend!! Verder heb ik een oorlelcorrectie, behandelen carpale tunnel syndroom (de zenuw weer vrij maken in de hand) en een cyste (vochtballonetje) uit de balzak verwijdert zien worden.. Daarna was het tijd om even wat te gaan eten.. ik en Maris zaten rustig op het binnenplein wat te eten en op geven moment zien we al onze OK collega's rennen.... dus ik zeg tegen Maris oww we moeten opschieten want er is actie!! Wat bleek nou die mw. waar we vanochtend de baarmoeder bij verwijdert zien worden had een nabloeding gehad dus die moest met spoed opnieuw geopereerd worden... De hele OK stond vol 13 man in totaal. Toevallig was er vanmiddag uitleg geweest over een nieuw apparaat dat verloren bloed (wat je opzuigt) opvangt, die maakt het schoon en geeft het aan de patiënt terug. Ze hebben deze machine dus gelijk kunnen testen en ik vond het wel een goede uitvinding... zo behoud je toch het bloed van de patiënt en scheelt het weer een hoeveelheid donorbloed. Ze zijn ruim een uur bezig geweest met deze mw. en als het goed is, is nu alles weer dicht. Ze heeft een wonddrain gekregen zodat het overtollige vocht nu wel naar buiten kan.... de drain liep wel erg snel dus maar de vraag of dat echt wel goed zit. Dat waren de operaties zo'n beetje van vandaag.. wederom veel gezien.. De OK assistenten hier hebben wel wat meer te doen dan bij ons... ze hebben meerdere taken. Lijkt me best leuk. Alleen het lange staan is me vandaag wel zwaar tegen gevallen.. opgeven moment krijg je echt wel last van je rug, hakken en benen.. Maar we hebben een leuke dag gehad en zijn weer een ervaring rijker.

Eenmaal thuisgekomen stond ik nog helemaal na te trillen van alle spanning van vandaag. Gelukkig kon ik aan Sharon al mijn verhalen kwijt. Nadat ik bijgekomen was zijn we een beetje gaan opruimen in het appartement. Op geven moment kwam Sharon op het balkon om haar was binnen te halen en tot haar grote verbazing zag ze haar zakdoek aan de waslijn geknoopt. Zij kon zich niet herinneren dat ze dat zelf had gedaan en aangezien er een platte knoop in was gelegd werd ik al gauw aangekeken..Ik had namelijk maandag mijn platte knopen kennis opgefrist toen ik een mitella moest aanleggen. Maargoed ik moest nogal al lachen om het feit dat er een zakdoek aan de waslijn was geknoopt en ik kon dus niet met een serieus gezicht zeggen dat ik het NIET had gedaan.. helaas heb ik mijn onschuldigheid nog niet kunnen bewijzen, dit hoop ik nog wel te kunnen doen voordat ik Sint Maarten verlaat. Ilse en Mariska zijn ook nog even aangekeken maar die waren niet op het balkon geweest.

Na het eten hadden Sharon en ik nog zin in een toetje… helaas waren onze eigen toetjes allemaal verrot en waren we dus genoodzaakt om een ijsje te gaan halen bij de carrousel. Dit is een grote ijswinkel en staat als beste aangeschreven op Sint Maarten. Dit hebben we dus even uitgeprobeerd en inderdaad heerlijk ijs. Voor een horentje met 2 bolletjes betaal je dan wel eens waar 4 dollar maar dan heb je dus ook echt wat! Nou was het wel vervelend dat die mensen daar niet helemaal onze dollars vertrouwden.. wij zaten al aan een tafeltje en zagen dat ze al onze dollars tegen het licht aan hielden.. ik kreeg inmiddels alweer een hoofd als een vuurtoren.. niet dat ik vals geld heb bij mijn weten maar het zal je maar gebeuren… nou het zal wel goed zijn geweest want we lopen nog steeds vrij rond hier. We gaan nog zeker terug naar deze winkel om nog wat andere smaken te proberen!

Woensdag heb ik op de dialyse afdeling gestaan. Best indrukwekkend met al die machines. Ik vind het nog steeds een hele uitvinding dat een apparaat je nierfunctie voor een groot deel kan overnemen. Om 7 uur zijn de eerste patiënten er al. Ze worden dan direct aangesloten op de machine. Iedere patiënt heeft 2 shunts in zijn/haar arm. Hierdoor gaat het bevuilde bloed aan de ene kant eruit en het schone bloed komt er aan de andere kan weer in. Het totale spoelproces duurt 3 en een half uur. Dan heb je nog ongeveer een half uur nodig om de patiënt aan en af te koppelen. Best een gedoe.. maar als ze eenmaal aan de machine zitten dan is er dus een tijdje niks te doen. Ik ben er tot nu toe achter gekomen dat ik die spanning en het snelle handelen toch wel heel erg leuk vind. Ik heb een leerzame dag gehad en ben blij dat ik het een keer heb mogen zien. Het team was wel heel erg leuk. Dit is een van de weinige teams waar 3 jongens in zitten… best leuke jongens om eerlijk te zijn!

's avonds zijn we naar Tantra geweest aangezien dit de laatste lady’s night voor ons is. Jammer, jammer, jammer… We hebben er wel echt uitgehaald wat er in zat en dat is maar goed ook!!

Vandaag heb ik op de endoscopiekamer gestaan. Hier doen ze onderzoeken d.m.v. een scopie. Ik heb vandaag 3 maal een colonoscopie gezien. Ik had nog nooit eerder zoiets gezien dus was wel benieuwd hoe dat in zijn werk zou gaan. Helaas was ik nog niet helemaal wakker aangezien het weer in de vroege uurtjes was geworden met Tantra… mijn ogen vielen daar letterlijk bijna dicht. Op geven moment kwam er een beetje actie dus dan gaat het wel weer. De patiënt wordt binnengelaten en kan zich gaan omkleden. Als de patiënt op de behandeltafel ligt krijgt het een infuus met een daarin een licht slaapmiddel en pijnstilling. Dan wordt de patiënt op de linkerzij gedraaid en kan het onderzoek beginnen. Ik vond het wel interessant om zo in het echt een darm van binnen te zien. Op de OK had ik ze wel van buiten gezien en vandaag van binnen. Nou ben ik er ook achter gekomen dat dit toch niet helemaal wat voor mij is… het is iedere keer hetzelfde en de geuren die er soms bij vrijkomen zijn ook niet rozenblaadjes om het zo maar te noemen… nee ik had het na de 2e scopie toch echt wel gezien.

Dit was mijn allerlaatste dag in het Sint Maarten Medical Center. Ik had dinsdag mijn eindbeoordeling gehad en ik heb deze stage afgesloten met een 7.8. Ik ben er tevreden over en heb een onwijs gave tijd gehad.
Vanavond gaan we met z’n 4en uit eten om stage af te sluiten en morgen avond komt er weer nieuw bezoek uit Nederland aan.

De rest van de avonden gaan we zoveel mogelijk feesten en er nog even wat gezelligs van maken. Helaas moeten we dit weekend al naar de koffers gaan kijken.. we zitten met de kilo’s en we zijn dan ook zeer benieuwd hoe we dat voorelkaar gaan krijgen.

Zaterdag staat er nog een Rhino safari op het programma.. dit laten we nog even van het weer afhangen. Ik mag hopen dat ik hier nog een paar zonnestralen ga vangen anders kom ik naar mijn idee zeer wit terug… dit is niet de bedoeling.. Hopelijk dat het op Curaçao wat beter is en ik daar nog even gauw in een neger verander!!

Nou dat was het wel weer zo’n beetje van deze week!

Tot het volgende verslag maar weer!!