De afgelopen dagen

Zo... ik heb een tijdje niks van me laten horen dus ik vondt het nu wel eens tijd worden om iedereen weer op de hoogte te brengen.

Afgelopen weekend zijn we naar het strand geweest en zaterdag avond zijn we het nachtleven gaan bekijken. We zijn die avond begonnen in de SunSet bar, best leuk met caribische muziek en veel lokale bevolking. Best leuk om te zien hoe ze hier dansen, toch weer heel anders dan bij ons. Opgeven moment zijn we naar het bekendere Bliss gegaan, dit zou meer voor jongeren moeten zijn maar helaas waren er deze avond veel oudere mensen. De muziek daar in tegen was wel leuk. Zondag hebben we dan ook eens lekker uitgeslapen en zijn rond een uurtje of 2 pas naar Maho beach gegaan. Mariska was even thuis gebleven zodat ze met het thuisfront wat kon bijkletsen dus zijn we met z'n 3en richting het strand vertrokken. We hadden zoiets van nou dan gaan we recht voor de landingsbaan liggen dan kunnen we mooie foto's maken. Nou ik kan je zeggen dat we best snel van gedachte zijn verandert, namelijk al na 1 vliegtuig. Het vliegtuig wat ging vertrekken was een mega boeing 747 en kwam met de achterkant richting het zand. Misschien raad je het al maar als je daar achter ligt is de kans zeer groot dat je weggeblazen wordt en het is een feit dat je gezandstraalt wordt. Nu zagen we dat grote ding wel aankomen en hadden we als zoiets van oeii we moeten wegwezen van zo dichtbij... Ilse en ik waren dan ook nog net op tijd weg maar Mw. Roelofs daarintegen was iets te laat en werdt omver geblazen. Haar slipper werdt uitendelijk terug gevonden in de zee, net als andere slippers en een aantal petjes. Owjaa en mensen haha, een meneer viel en belande op z'n buik en schoof nog even verder over het zand.

De volgende dag, maandag, zijn we opnieuw naar Maho beach gegaan en zijn nu, door onze ervaringen, gelijk aan de zijkant gaan liggen. We hebben heel wat vliegtuigen zien aankomen en gaan, de een nog lager dan de ander. Helaas had ik niet in de gaten hoe sterk de zon hier was. Dit heb ik de volgende dag goed gemerkt, zo rood als een kreeft verscheen ik op mijn eerste stage dag. Alles deed zeer en ik voelde me dan ook erg beroerd. Eenmaal aangekomen op stage heeft Mw. Illidge ons het een en ander uitgelegd en ons naar de afdeling gebracht. De kinderafdeling bestaat uit een A,B, en C gedeelte. A en C zijn de gewone kamers, hier liggen zieke kinderen en het B gedeelte is de couveusekamer. Het eerste wat ik kreeg toen ik daar binnenstapte was een pot met koelzalf waar ik mee kon gaan insmeren. Dat was een lekker begin. Eenmaal terug op de post kreeg ik te hoen dat ik ging mee lopen op de couveusekamer.
Helaas volgde er nog meer. Ik was aan het kijken hoe een baby in bad gedaan werd zodat ik het de volgende keer misschien zelf kon doen. Ik voelde me draaierig en stond niet stevig op m'n benen, voor ik wist lag ik op de grond en moesten ze me op rapen om me op een stoel te helpen. Conclusie, flauwgevallen door de verbranding van de dag ervoor. Gelukkig ging het na een uur weer een stuk beter en heb ik de dag gewoon kunnen afmaken.

De tweede dag leek best veel op de eerste dag. Ik stond net als gister op de couveuse kamer.
Ik heb zelf wat meer mogen doen zoals de vitale functies meten, de baby een flesje geven, verschonen, mee geweest naar een hersenscan, etc.

Vandaag stond ik wederom op de couveusekamer. Ik kreeg de zorg van 1 baby voor vandaag. Volgens mij is dit wel redelijk goed gegaan. Het is voor mij erg wennen om met kinderen van een paar dagen oud om te gaan, toch weer heel iets anders dan ouderen of verstandelijk beperkten.

De sfeer die er hangt verschilt heel erg met wie je die dag meeloopt. Tot nu toe is het blok aan hun been gevoel erg groot. Ook heb ik vaak het idee dat we lucht of iets zijn, niemand die iets aan je vraagt of interesse in je heeft. Best moeilijk om je daar dan in te mengen. Ben dan ook zeer benieuwd hoe dat gaat lopen.

Nou voor vandaag is het wel weer even genoeg, heb nog heel veel meer te vertellen maar het is erg veel dus tot in mijn volgende reisverslag maar weer!